Śródmieście jest częścią Mysłowic obejmującą swym zasięgiem rozległy obszar, stanowiąc tym samym miejsce o różnorodnym charakterze.
Niegdyś tereny dzielnicy nazywane były Zapłociem oraz Kozińcem. Na ówczesny krajobraz Śródmieścia, w którym dominują obecnie przede wszystkim blokowiska, wpłynął rozwój i unowocześnianie miasta w początkach XX w. Co ciekawe, to przy ul. Katowickiej powstał pierwszy wieżowiec w Mysłowicach. Oprócz tego na terenie dzielnicy usytuowanych jest wiele szkół czy też instytucji publicznych, a każdy z gmachów niesie z sobą niezwykłą historię.
Śródmieście tworzą także osiedla robotnicze: Rymera i Klachowiec. Rymera swoją nazwę wiąże oczywiście z postacią Józefa Rymera, który był m.in. jednym z przywódców III powstania śląskiego oraz pierwszym wojewodą śląskim. W przeszłości na obszarze Rymery znajdowała się cegielnia oraz gmach urzędu celnego. Natomiast określenie Klachowiec łączyć należy z potocznym słowem „klachać”, czyli plotkować. Architektura Klachowca wyróżnia się dwoistym charakterem, bo prócz zabudowań typowych dla osiedla robotniczego powstało tutaj również wiele prywatnych willi, z czego część z nich wzniesiono w stylu modernistycznym.
Na obecnej ulicy Mickiewicza odnaleźć możemy interesujące budynki. Jednym z nich jest gmach urzędu skarbowego. Ten godny uwagi obiekt wzniesiono w 1906 r. Jednak nie zawsze był on siedzibą urzędu. Pierwotnie przeznaczono go na potrzeby Zakładu Kształcenia Nauczycieli – Preparandy. Był to jeden z trzech tego typu obiektów na Górnym Śląsku. Następnie pełnił on funkcje wystawowe, a w latach 1926-1939 był użytkowany przez salezjan. Nieopodal budynku urzędu usytuowany jest gmach I Liceum Ogólnokształcącego, którego data budowy przypada na lata 1913-1914. Autorem zabudowania był Ignacy Dunaj. Podobnie jak gmach urzędu skarbowego na przestrzeni lat użytkowano go w różnych celach. Znajdował się tu m.in. szpital dla powstańców oraz urzędy plebiscytowe. Gmach liceum wykazuje cechy architektury modernistycznej. Zgodnie z założeniami tego stylu wzniesiony został w 1915 r. przy ul. Mikołowskiej 26-36 budynek mieszkalny Bauverein. Inicjatorem jego budowy była pierwsza mysłowicka spółdzielnia założona w 1909 r. Bauverain był jednym z największych kompleksów mieszkalnych i liczył 102 lokale. Pośród innych budynków, które również są reprezentantami modernizmu, należy wyróżnić m.in.: gmach II Liceum Ogólnokształcącego, którego budowę rozpoczęto w 1908 r. opierając się na projekcie Kocha oraz pojedyncze budynki wchodzące w skład Zespołu Szpitala Miejskiego nr 1 im. Karola Boromeusza wznoszonego w latach 1907-1911.
Przy ulicy Mikołowskiej zostały umiejscowione nekropolie. One także kryją niezwykłe zabytki. Na starszej z nich, która została poświęcona 17 maja 1811 r., znajduje się kapliczka księdza Ludwika Markiefki. Pochodzi ona z 1858 r. i wykazuje cechy stylu neorenesansowego. Wedle założenia miała pełnić ona funkcje kaplicy grobowej oraz odbywać się miały w niej Msze Święte. Na starszej części cmentarza usytuowana jest także kapliczka rodziny Klausów z 1870 r. Wzniesiona została przez Antona Klausa – znanego mysłowickiego przedsiębiorcę – jako kaplica grobowa dla jego rodziny. Natomiast w 1880 r. kaplicę wzniosła rodzina Müllerów. Obecnie stanowi ona miejsce pochówku rodziny Robaków. Nową część cmentarza utworzono w 1878 r. Również tutaj odnaleźć możemy XIX-wieczny zabytek. W 1893 r. powstała kaplica, stanowiąca wypełnienie testamentu księdza Kleemanna.
Na obszarze Śródmieścia warto wyróżnić też inne charakterystyczne miejsca. Niewątpliwie jest nim wzgórze Maazego, zwane także Mazynbergiem, będące jednym z najwyższych wzniesień w Mysłowicach.
Przybliżone informacje na temat Śródmieścia stanowią jedynie namiastkę bogatego oblicza dzielnicy i z pewnością nie wyczerpują tematu. Warto zatem dostrzec, że niemalże każda ulica Śródmieścia, jej dzieje i zabudowania, odsłaniają ważną kartę dla historii Mysłowic.
Artykuł ten ukazał się na stronie internetowej Gazety Mysłowickiej 1 grudnia 2013r.